سایت "وستنیک کاوکاز" که بیش تر بر روی اخبار روسیه و حوزه قفقاز متمرکز است این بار گزارشی را درباره ایران و انتخابات پیش رو و تحولات داخلی این کشور منتشر کرده است. 

به گزارش روزنو، این پايگاه اشاره می کند که اوایل اکتبر آینده، "زیگمار گابریل" وزیر اقتصاد آلمان سفری رسمی به ایران خواهد داشت جایی که او با نخبگان سیاسی و اقتصادی آن کشور دیدار خواهد کرد. روابط با ایران یکی از اولویت های سیاست خاورمیانه ای آلمان است این تعجب آور نیست که آلمان به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در صادرات جهان مشتاق به استفاده از فرصت ایجاد شده برای محکم کردن جای پای خود در بازار ایران باشد که به تازگی درهایش به سوی جهان باز شده است. اما یکی از شرایط لازم برای همکاری های اقتصادی پایدار و سرمایه گذاری در ایران توجه به وضعیت سیاسی داخلی و خارجی پایدار در آن کشور است. "علی فتح الله نژاد" کارشناس امور ایران در شورای روابط خارجی آلمان در گفت و گو با رادیو و تلویزیون باواریا درباره تحولات سیاسی داخلی ایران به اظهارنظر پرداخته است.

او معتقد است که تحریم های غرب علیه ایران از ابتدا اشتباه بودند. فتح الله نژاد که در اندیشکده شورای روابط خارجی آلمان فعال است می گوید:"تحریم هایی که غرب علیه ایران وضع کرد تحت عنوان هدف قرار دادن راس نیروهای ضد غربی در ایران بودند که نهادهایی خاص از جمله مهم ترین آن ها بوده اند. این در حالیست که این تحریم ها نتیجه معکوس دادند و سبب تقویت آن نیروها شدند و پس از تحریم ضربه اساسی به کل جامعه ایران وارد شد. با تشدید تحریم ها نهادهای خاص توانستند معاملات غیر قانونی خود را انجام دهند این سبب تقویت آنان و تضعیف جامعه مدنی در داخل ایران شد. در نتیجه، تحریم ها دقیقا نتیجه معکوس آن چیزی را داشت که از اعمال آن انتظار می رفت".

این سایت می افزاید:"این کارشناس یاداور می شود که بسیاری از نمایندگان جامعه مدنی در ایران به اعمال تحریم ها اعتراض کردند اما سیاستمداران غربی این موضوع را نایدده گرفتند در نتیجه آن عرصه برای فعالان جامعه مدنی تنگ تر و وضعیت دشوارتر شد".

این کارشناس مسائل ایران باور دارد که مشکل بزرگ آن است که بسیاری از مردم بر این باورند که روحانی اجازه برداشتن قدم های جدی تر را ندارد. او می گوید:"آن ها می گویند او تلاش اش را می کند اما نیروهای تندرو و محخافظه کار به او اجازه نمی دهند. من باور دارم که باید رویکردی انتقادی به این استدلال داشت. البته واقعیت آن است که رقابت های سختی میان جناح مختلف سیاسی و طبقه نخبه ایران در جریان است. در یک سو انحصار سرمایه داری بلوکی قرار دارد که خواستار باز شدن فضای سیاسی و اجتماعی نیست و در سوی دیگر بلوکی قرار دارد که ایت الله هاشمی رفسنجانی درصدر آن است و رییس جمهوری فعلی که خواستار اقتصاد بازار آزاد هستند و و در برخی از موارد دید بازتری در مقایسه با جناح رقیب دارد. با وجود رقابت و تفاوت در منافع اقتصادی و سیاسی اما همه این جناح ها علاقه مشترکی به تضمین امنیت و بقای نظام دارند".

فتح الله نژاد می گوید که روحانی خود را به عنوان یک سیاستمدار میانه رو یا حتی اصلاح طلب معرفی کرد و یا دست کم به عنوان کسی که می خواهد این اصلاحات را عملی کند. او می گوید:"او در مبارزات انتخاباتی خود شعار گسترش حقوق مدنی را سر داد که یکی از الزامات اصلی جامعه بسیار جوان ایران است. این شعارها خریدار داشت. او در روز اول ریاست جمهوری خود گفت که گسترش حقوق مدنی یک مسئله اولویت دار برای دولتش می باشد. 

اما واقعیت آن است که نگاهی به زندگی نامه روحانی نشان می دهد که او همواره در مرکز مناصب امنیتی بوده و در حوزه سیاست خارجی و اقتصادی نیز اولویت را به امنیت ملی داده است. فرمول روحانی این است:"اگر می خواهیم از بروز ناآرامی سیاسی و اجتماعی احتمالی داخلی جلوگیری کنیم نباید بگذاریم وضعیت اقتصادی وخیم شود در جایی که 40 درصد از جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند موضوع اقتصاد باید حل شود. او به همین خاطر موافق لغو تحریم ها بوده و در راستای تحقق آن تلاش کرده است".

این کارشناس مسائل ایران در اندیشکده شورای روابط خارجی آلمان اما باور دارد که اکنون حس سرخوردگی درجامعه ایران وجود دارد و در این باره می گوید:"دو سال پس از آن که تیم روحانی به قدرت رسیدند وضعیت اقتصادی کشور بهبود چندانی نیافته و پیشرفت چشمگیری نیز در زمینه بهبود وضعیت حقوق مدنی دیده نشده است. این بدان خاطر است که طیف گسترده ای از وعده های انتخاباتی روحانی برآورده نشده و بعید است تا قبل از انتخابات آینده نیز بهبود چشمگیری حاصل شود. به احتمال زیاد در انتخابات ریاست جمهوری بعدی شاهد دینامیسمی مشابه پایان ریاست جمهوری آیت الله هاشمی رفسنجانی خواهیم بود زمانی که دولت یا نمی خواست و یا  نمی توانست مسائل اجتماعی را حل کند. محافظه کاران به طور جدی شروع به استفاده از مسائل اجتماعی و شعارهایی با این مضمون در ادبیات خود کرده اند. ما شاهد ظهور پوپولیسم دست راستی در ایران خواهیم بود".