همچنین علی فرهادی، معاون آموزش و پرورش، دلیلِ این تعویق در پرداخت را عدم پیش‌بینیِ بودجه لازم برای معلمان خرید خدمات عنوان کرده است و گفته: «با وجود اینکه در سال ۱۴۰۲ هیچ مجوزی برای به کارگیری معلمان خرید خدمات نداشتیم با این حال با پیگیری فراوان وزیر آموزش و پرورش و دستور رییس‌جمهور در مهر ماه ۱۴۰۲ نیروهای خرید خدمات به کار دعوت شدند. با توجه به اینکه در اعتبارات سال تحصیلی جاری هیچ بودجه‌ای برای این معلمان پیش‌بینی نشده بود، پرداخت حقوق نیروهای خرید خدمات با تأخیر مواجه شد.»

البته تأخیر در پرداختِ حقوق این معلمان، مربوط به همین یک مورد نیست. این معلمان به دلیلِ کمبودِ نیرو از سوی آموزش و پرورش در قالبِ قراردادهای مختلف و با حقوقِ بسیار ناچیز سالهاست به کار گرفته شده‌اند و حقوق آن‌ها با تأخیرِ بسیار پرداخت می‌شود. معلمانی که پیشتر با ما تماس گرفته بودند، از حقوق‌های ناچیز، تأخیر در پرداختِ حقوق، بیمه‌ی نصفه و نیمه و سختیِ کار خود شکایت کرده بودند. آن‌ها گفته بودند که به امید استخدام، سال‌ها به دورافتاده‌ترین مناطق فرستاده شده‌اند و حتی حقوق معلمی‌شان خرج رفت و آمد آن‌ها هم نشده است.

با استناد به آمار منتشر شده، مشکلِ کمبود معلم به قدری زیاد است که مشخص نیست چه زمانی آموزش و پرورش از به کار بردنِ این نیروها بی‌نیاز خواهد شد. همچنین قولِ جذب این معلمان که از سوی مسئولان مختلف، آموزش و پرورش و مجلس بارها تکرار شده، مشخص نیست به تحقق می‌رسد یا نه؟

کوروش شریعتی، نماینده جمعی از این معلمان حق التدریس، در گفتگو با «ایلنا» در انتقاد از این وضعیت می‌گوید: آموزش و پرورش با کمبود نیروی انسانی مواجه است و از نیروهای خرید خدمات، پیش دبستانی، برون‌سپار و… برای کمبود نیرو استفاده می‌کند. طی دو سال اخیر خیلی از نیروهای خرید خدمات را تعدیل کردند، اما با توجه به اینکه امسال با گذشتِ ۴ ماه از سال تحصیلی خیلی از مدارس خالی از معلم بود، مجبور به بازگرداندنِ بخشی از این نیروها شدند. کمیسیون آموزش به این موضوع ورود کرد و حتی قرار شد برای تعیین تکلیفِ این نیروها تصمیمی گرفته شود، اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است.

شریعتی بیان کرد: انتقاداتِ بسیاری به وضعیتِ این معلمانِ غیررسمی وارد است، از حقوقِ بسیار ناچیزِ آن‌ها گرفته تا امنیتِ شغلیِ بسیار پایین‌شان که هر لحظه ممکن است بدونِ توجه به سابقه‌ی کار و خدماتی که کرده‌اند، عذرشان را بخواهند. در این اوضاع بد اقتصادی این نیروها برای حقوق ناچیز، گاهی به دورافتاده‌ترین مناطق می‌‎روند و خیلی از آن‌ها حقوق خود را بعد از ۳ تا ۶ ماه دریافت می‌کنند.

این نماینده معلمان غیررسمی ادامه داد: کجای این خبر خوب است که حقوق دو ماه آخرِ معلمانِ خرید خدمات را تازه می‌خواهند پرداخت کنند؟ آیا مسئولانِ آموزش و پرورش می‌توانند بدون حقوق تا دو سه ماه زندگیِ خود را بچرخانند؟ معلمان پیش دبستانیِ عشایری را می‌شناسم که با قایق به محل کار می‌روند و سال گذشته فقط یک بار آنهم کمتر از۳ میلیون تومان حقوق دریافت کردند.

شریعتی تأکید کرد: چرا برای تبدیل وضعیتِ این معلمان هیچ اقدامی انجام نمی‌شود؟ خبرِ خوب برای معلمان غیر رسمی، موافقت با تبدیلِ وضعیتِ آن‌هاست نه پرداختِ حقوقی که باید سال قبل پرداخت می‌شد! البته مشخص نیست چقدر از این نیروها واقعا حقوق خود را به طورِ کامل دریافت خواهند کرد، چون خیلی از این نیروهای نهضتی و برون‌سپار و… اوضاعِ به مراتب بدتری نسبت به همکارانِ خود دارند.

وی تاکید کرد: آموزش و پرورش تکلیفِ خود را با کمبودِ معلم روشن کند. این معلمان افراد تحصیل کرده و با سابقه‌ی کار هستند و اگر تا امروز برای جبرانِ کمبود معلم آن‌ها را به کار گرفته‌اند، چرا برای تبدیلِ وضعیتِ آن‌ها اقدام نمی‌کنند؟