«یکی از اشتباهات این سریال در بخش اتاق درمان، آرایش غلیظ درمانگر است. ما به‌عنوان درمانگر اصلا اجازه نداریم در اتاق درمان آرایش زیاد داشته باشیم. مسئله دیگر نگاه‌های مستقیم درمانگر به مراجع است و همینطور نحوه نشستن او و مراجعش که بسیار غلط است. از همه بدتر ارتباط غیرکاری و خارج از اتاق درمان با مراجع است. روانشناسان به همین دلیل حتی اجازه مشاوره با فامیل درجه یک خودشان را ندارند. ارتباط خارج از اتاق درمان اشتباه بسیار بدی است؛ حتی اگر جنس موافق هم باشند، نباید با هم دوست شوند و همدیگر را جایی خارج از اتاق درمان ببینند؛ چون درمان خاصیتش را از دست می‌دهد.»

منصوری می‌گوید: «فقط در مواقع ضروری و بسیار مهم است که مراجع اجازه دارد با شماره مشاورش که فقط هم تلفن کاری است، تماس بگیرد؛ یعنی در زمانی که افکار خودکشی یا دیگرکشی دارد. »

نکته دیگری که منصوری به آن اشاره می‌کند، هدیه گرفتن و هدیه دادن بین روان‌درمانگر و مراجع است: «این موضوع در سریال به‌خوبی رعایت شده بود، ولی یکباره با اظهار علاقه مراجع و پس نزدن روانشناس، همه‌‌چیز عوض شد.»‌